Ik ruim niet op voor een ander

Leestijd: 3 minuten

Ik krijg weleens het verzoek voor iemand te gaan opruimen, bijvoorbeeld van een vriend, partner, ouder of goede buur. Op deze verzoeken ga ik niet in, ik ruim niet op voor een ander.

Opruimen moet je namelijk willen, dat kan je niet voor een ander doen. Iemand moet zelf beslissen of iets bewaard moet blijven of niet. Dat klinkt best logisch, maar is lastiger wanneer je een huishouden met elkaar deelt.

Verschillend denken over opruimen

Zoals mijn man Mark en ik, wij denken verschillend over spullen. Wat bewaar je, wat niet, en dat wat je bewaart, waar is dan de handigste plek? Ik ben nogal van; gebruik je het niet, dan kan het weg. De 20/ 20-regel van  The minimalists toepassen is zo ongeveer mijn tweede natuur. Dat wil zeggen dat je de komt-misschien-nog-van-pas-spullen’ die je binnen 20 minuten voor € 20,- of minder kunt halen, wegdoet.

Zo niet Mark, want waarom zou je afstand doen van dingen die nog goed zijn en die je misschien ooit nog nodig hebt? Ook heeft hij veel verschillende hobby’s en projectjes waar hij (ooit) mee aan de gang wil. Je kunt je voorstellen dat dit nog weleens voor wrijving tussen ons zorgt.

Handig en onopgeruimd

Althans, inmiddels hebben we de luxe dat Mark een eigen kamer heeft, die onze dochters en ik goed weten te vinden voor alles wat het maken waard is. Hij is namelijk ontzettend handig, wat natuurlijk heel fijn is.

Daardoor kunnen we zelf veel doen; ik bedenk veel praktische oplossingen, of geef de aanzet, samen denken we het uit en hij maakt het. Heerlijk dus. Behalve dan dus dat verschillend denken over het bewaren van spullen.

Spullen uit zicht

Voorheen, toen Mark nog geen eigen kamer had, hadden we voor al die te bewaren spullen een stellingkast in de woonkamer. Die was voorzien van een rolgordijn zodat het toch enigszins uit zicht was. Een fijne tussenoplossing. Ik hoefde er niet tegenaan te kijken, en hij hoefde niet ongewild afstand te doen van spullen.

We komen dus uit een kleiner huis en hadden een tijdje overbodige spullen elders opgeslagen. Dit was ons compromis voor de spullen die we niet nodig hebben maar wel willen bewaren, zoals bepaalde boeken en fotoalbums.

Schatkist met spullen

Wat Mark precies in die dozen had gedaan, weet ik niet, maar bij veel van de spullen die tevoorschijn kwamen vroeg hij zich nu ook af ‘waarom heb ik dit bewaard?’ Hoe langer je spullen niet ziet, hoe onbelangrijker sommige dingen ook worden. Daar staat tegenover dat er ook spullen uit dozen komen die wel heel welkom zijn, vooral die dingen voor die projectjes… ?

Ik ruim niet op voor een ander – wel met een ander

Ik deed (en doe) dus nooit iets van een ander weg, ook niet in ons huishouden, ook al is het in mijn ogen zonde van de ruimte om het te bewaren. Opruimen, dat moet echt uit jezelf komen, en daar kun je hulp bij vragen.

Geplaatst in Opruimen, Ruimte, Spullen.